در گذشته، علم پزشکی از روشهای سنتی برای تفسیر عواملی که بر احساسات و روان شناختی اثر میگذاشت استفاده میکرد. پزشکان بیشتر به ایدهی تأثیر صفرا بر احساسات پایبند بودند و باور داشتند که هیجانات و عصبانیتهای زیاد ناشی از اختلالات صفرایی بوده واقعیت را نمایان میسازند. اما با پیشرفت علم پزشکی، بیماریهای روانی و احساسی به شکل دقیقتری شناخته شدند و نقش عوامل مختلف در بروز این اختلالات مورد بررسی قرار گرفت.
از آنجایی که احساسات و رفتارهای مختلف افراد با توجه به شرایط مختلف متفاوت است، ممکن است شما نیز احساس کنید که در برخی مواقع احساس شعف و شادی بیشتری نسبت به دیگران دارید، اما در مواقع دیگر با احساساتی مانند افسردگی و ناامیدی مواجه میشوید. این تغییرات شدید ممکن است شما را به سوالاتی مانند “آیا من اختلال دو قطبی دارم؟” سوق دهد.
در اینجا، به بررسی نشانهها و عواملی که با بیماری دو قطبی همراه است پرداخته میشود.
از کجا بفهمم بیماری دو قطبی دارم؟
برای تشخیص بیماری دوقطبی، اولین قدم این است که با یک روانپزشک یا درمانگر مشورت کنید و اگر لازم بود به کلینیک روانپزشکی مراجعه کنید. این افراد دارای تجربه و مطالعات گستردهای در زمینهی این بیماری هستند و میتوانند به شما در تشخیص و درمان آن کمک کنند.
تشخیص بیماری دوقطبی اغلب با انجام آزمایشات خونی یا عکسبرداری از مغز انجام نمیشود؛ بلکه نیاز به انجام چند جلسه دوره تشخیص با درمانگر دارید.
شناخت بیماری دوقطبی و درک صحیح آن، میتواند به کنترل و مدیریت بهتر رفتارها کمک کند. به طور کلی، شناختن این بیماری میتواند اولین گام در مسیر بهبود و بهتر شدن کیفیت زندگی باشد.
شرح مختصری از بیماری دوقطبی
بیماری دوقطبی یکی از اختلالات روانی است که اغلب در حوزهی سلامت روان قرار میگیرد، اما سلامت روانی افراد مبتلا به این بیماری معمولاً تأیید میشود. عامل مهمی که این بیماری را از دیگر اختلالات تمایز میدهد، تغییرات شدید در خلق و خو و رفتار فرد است. رفتار افراد مبتلا به این بیماری به دو عامل اصلی وابسته است:
- عامل شیدایی: وقتی عوامل شیدایی بروز میکنند، فرد وارد دورهای میشود که معمولاً به عنوان دوره شیدایی شناخته میشود. در این دوره، انرژی فرد بهطور چشمگیری بالا میرود و او به وضعیتی از خوشحالی و سرخوشی میرسد. البته شدت و تأثیر این عوامل برای هر فرد متفاوت است.
- 2. عامل افسردگی: اگر هرکدام از عوامل معنادار افسردگی برای فرد ظاهر شود، او وارد دورهی افسردگی میشود. در این دوره فرد با کاهش انرژی و وضعیتی مشابه افسردگی مواجه میشود.
با وجود اینکه اختلال دوقطبی جزو بیماریهای روانی به شمار نمیآید، اما بر اساس آمارهای ارائه شده توسط موسسه ملی سلامت روان، حدود ۲.۸ درصد از بزرگسالان این بیماری را تجربه میکنند. بنابراین، اگر سوال “از کجا بفهمم که بیماری دوقطبی دارم؟” پرسیده میشود، احتمالاً دلایل مشخصی برای این پرسش وجود دارد. اگرچه این بیماری علائم خاصی دارد، اما هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. به همین دلیل با شناخت علائم و نشانههای آن میتوان به تشخیص این بیماری نزدیکتر شد.
بیماری دوقطبی دارای انواع متنوعی است که هرکدام ویژگیها و علائم خود را دارند. در ادامه به معرفی انواع بیماری دوقطبی خواهیم پرداخت تا شناخت بهتری از این بیماری داشته باشیم و بتوانیم به سؤال “چطور بفهمم که دچار بیماری دوقطبی هستم؟” پاسخ دهیم.
اختلال دوقطبی نوع یک:
این نوع اختلال با ظهور حداقل یک دوره مانیک آغاز میشود که ممکن است به دوره شیدایی هم تبدیل شود. در این دوره احساسات و رفتارهای بیش از حد، اختلال در تمرکز، خودبزرگی، و تصمیمگیریهای عجولانه و پرخطر مشاهده میشود. پس از آن، فرد ممکن است با دورههای هیپومانیک مواجه شود، اما شدت این دورهها کمتر از دوره مانیک است. همچنین ممکن است قبل و بعد از دوره مانیک با دورههای افسردگی نیز روبهرو شود. این نوع اختلال معمولاً در هر دو جنس به یک صورت رخ میدهد.
اختلال دوقطبی نوع دو:
تحقیقات نشان میدهد که این نوع اختلال در زنان به نسبت مردان بیشتر دیده میشود. در این نوع فرد با یک دوره افسردگی شدید مواجه میشود که حداقل دو هفته به طول میانجامد. علاوه بر این، ممکن است با حداقل یک دوره هیپومانیک نیز همراه باشد که حداقل چهار روز به طول میانجامد.
سیکلوتیمیا:
در افراد مبتلا به این نوع از اختلال دوقطبی، دورههای تغییر خلق به شکلی کمی متفاوت از دیگر انواع است. آنها با دورههای هیپومانیا و افسردگی روبرو میشوند که بسیار کوتاهتر و شدیدتر از دورههای شیدایی و افسردگی در اختلال دوقطبی نوع ۱ و ۲ است. گاهی اتفاق میافتد که این افراد به مدت ۱ یا ۲ ماه هیچگونه علائمی از اختلال دوقطبی نداشته باشند.
علائم اختلالات دوقطبی:
ممکن است هنوز نتوانسته باشید پاسخ به سؤال “از کجا بفهمم بیماری دو قطبی دارم” را پیدا کنید. با شناخت دقیقتر علائم بیماری، پاسخ به این سؤال راحتتر میشود. دورههای افسردگی و شیدایی اغلب در افراد چند هفته یا چند ماه طول میکشد. علائم هرکدام از این دورهها به شرح زیر است:
علائم دوره افسردگی:
در طی دوره افسردگی، افراد ممکن است با علائم زیر روبرو شوند:
- احساس کمبود انرژی
- احساس غمگینی و تحریکپذیری مداوم
- مشکل در تمرکز
- عدم تمایل به انجام دادن کارهای روزمره
- احساس پوچی و بیارزشی همراه با احساس گناه
- بدبینی نسبت به همه چیز و حتی مشکوک بودن به خود
- کاهش اشتها
- افکار خودکشی
علائم دوره شیدایی:
دوره شیدایی نیز دارای علائم خاص خود است که عبارتند از:
- احساس شادی بیشازحد
- انرژی و نشاط فراوان
- صحبت کردن با سرعت بالا
- خودبزرگبینی
- احساس داشتن ایدههای خلاقانه و کارآمد
- تحریک شدن آسان برای شادی
- کاهش اشتها
- کمخوابی
- افزایش ریسکپذیری غیرمنطقی
- انجام کارهای خطرناک و مضر
- استفاده از روشهای صحبت کردن ناهماهنگ با شخصیت فرد
جمعبندی:
شناخت این بیماری معمولاً کار آسانی نیست و برای تشخیص دقیق بهتر است به روانپزشک مراجعه کنید. این بیماری میتواند به طور مستقیم بر زندگی شما تأثیرگذار باشد، بنابراین بهتر است هرچه زودتر تشخیص داده شود و شما آموزشهای لازم را برای کنترل آن دریافت کنید.
مقالات پیشنهادی :
بدون دیدگاه