بعضی از اشخاص باورهای غلط درباره روانشناسی و مراجعه کردن به دکتر روانشناس دارند که تمامی علل چنین تفکری، عدم شناخت کافی از روند درمانی و همچنین بعضی از عوامل اجتماعی و فرهنگی است که در ذهن ایجاد میشود. البته در سال‌های پیش رو میزان این تفکرات اشتباه درباره روانشناسی کمتر شده است.اما هنوز امروزه در کارگاه‌ها و یا در سخنرانی‌ها افراد بسیار زیادی را می‌بینیم که تفکرات بسیار غلطی درباره مشاوره روانشناسی دارند.
به همین علت در این مقاله سعی می‌کنیم درباره باورهای رایج و غلطی که اکثر مردم در مورد مشاوره روانشناسی دارند با شما صحبت کنیم.
تماس با زندگی شیرین
مشاوره روانشناسی فایده ای ندارد!
افراد بسیار زیادی تصور می‌کنند که تنها افرادی که بیماری‌های بسیار جدی دارند باید به روانشناس مراجعه کنند و یا اینکه مراجعه کردن به دکتر روانشناس برای پولدارهاست و اینکه دکتر روانشناس تمام حرف ها و احساسات آنها را گوش میکند وتغییری هم در زندگی شان ایجاد نمی‌شود!
همین باورهای اشتباه موجب میشود که اگر شخصی به دکتر روانشناس مراجعه میکند نتیجه چندانی نگیرد و تمام این عدم رضایتی که از روانشناسان دارند را در کل فرایند درمانی تعمیم می‌دهند. اما چنین باوری درباره پزشکان دیگر وجود ندارد مثلا فردی که به دندان پزشک مراجعه میکند اگر از کار دندانپزشک راضی نباشد دفعه بعد که به دندانپزشک نیاز داشته باشد، به نزد دندانپزشک دیگری می‌رود. اما نارضایتی از روانشناس اینگونه است که اکثر افراد کل علم روانشناس را زیر سوال میبرند و کاملا قید روانشناسی و مشاوره کردن را می‌زنند.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته به این نتیجه رسیدند که میزان اثربخشی مشاوره روانشناسی حتی می‌تواند به اندازه مصرف دارو و گاهی وقت‌ها بیشتر نیز باشد. معمولا تاثیر خوردن دارو تا هنگام مصرف آن می‌باشد اما مهارتی که روانشناس دارد و تاثیری که در ذهن افراد مراجعه کننده میگذارد موجب میشود که تغییراتی طولانی مدت در زندگی خود احساس کند.
به روانشناس نیازی ندارم خودم می توانم مشکلاتم را حل کنم!
هر فردی در طول زندگی با استرس،اضطراب، ترس و غم روبرو شده است. بسیاری از افراد می‌توانند به کمک اطرافیان، به تنهایی، با بسیاری از شیوه‌های دیگر مانند مطالعه کتاب با مشکلات کوچک خود کنار بیایند و آنها را حل و فصل کنند. ولی گاهی اوقات ممکن است مشکل مزمن باشد و سخت‌تر و پیچیده‌تر از آن چیزی باشد که به تنهایی آن را حل و فصل کرد. به همین دلیل بهتر است که به نزد یک روان شناس بروید زیرا تاخیر در درمان ممکن است روند درمان را سخت‌تر و پیچیده‌تر کند.
پس بر طبق سخنان گفته شده متوجه شدید که مشاوره نزد روانشناس می‌تواند در کوتاه‌ترین زمان ما را به مقصد برساند. مثلاً فردی که اعتماد به نفس کمی دارد می‌تواند به مرور زمان و با انجام دادن یک سری تمرینات در طی چندین سال این مشکل خود را حل کند که همین فرایند با کمک گرفتن از روانشناس می‌تواند در زمان خیلی کوتاه تری انجام شود.
روانشناس فقط برای دیوانه‌هاست و مشکل من آنقدر جدی نیست !
این باور یکی از شایع‌ترین باورهایی است که در مورد مراجعه به روانشناس وجود دارد و بسیار شنیده‌ایم که فردی برای اینکه به نزد روانشناس نرود می‌گوید مگه من دیوانه‌ام و صحبت‌هایی از این قبیل …
کار روانشناس بر روی اختلالات دیگری مانند وسواس، افسردگی، ترس، اضطراب، مشکلات جنسی و … است. جالب است بدانید که تمام اختلالات گفته شده را چیزی حدود 16 تا 20 در صد افراد جامعه دارند! البته تمام این مشکلات با مراجعه کردن به مشاوره روانشناس کاملا قابل حل هستند.
وقتی یک بار به روانشناس مراجعه کنی تا آخر عمر باید روند درمان را ادامه بدی!
روان درمانی فرایندی با محدودیت زمانی و هدفمند می‌باشد و روانشناس باید به شما این توضیح را بدهد که دلیل مشکل شما چه می‌باشد و اینکه از چه روش درمانی برای شما باید استفاده کند و اینکه درمان شما چه مدت به درازا می‌کشد. معمولاً مدت زمان مراجعه به دکتر روانشناس برای اکثر افراد ۲۰ جلسه می‌باشد و در صورتی که اختلالات جدی برای فرد به وجود آمده باشد ممکن است بیشتر از ۲۰ جلسه طول بکشد.
روانشناسان عصبی نمی‌شوند
عصبانیت جزو آن دسته از مکانیزم های متعادل کننده روان آدم است که در ذهن انسان‌ها توسط خداوند نهادینه شده است زیرا اگر عصبانیت وجود نداشت مثل دیگ بخاری بودیم که اصلا سوپاپ اطمینانی نداشتیم و بعد از گذشت چندین ساعت شاید شاهد انفجار این دیگ بودیم. تمام این ها به این علت رخ می‌دهد که انسان موجود یپیچیده و انتخاب گری است و علاوه بر موارد گفته شده اگر عصبانیت و خشم ابراز نشود می‌تواند زمینه ساز دشمنی، کینه و انواع و اقسام بیماری‌های جسمانی و روانی در آینده شود که خیلی بدتر از ابراز خشم هستند!
پس روانشناسان نیز مانند مردم عصبانی می‌شوند اما در هنگام عصبانیت از شیوه‌های سالم برای ابراز عصبانیت خود بهره میبرند.
روانشناسان خودشان هم دیوانه اند!
این باور یکی از باورهای بسیار غلط است که در بین مردم رواج پیدا کرده زیرا هیچگاه نمی‌توانیم حکم کلی در رابطه با گروه خاصی از مردم بدهیم بدون اینکه تحقیق علمی در سطح بزرگی انجام دهیم.
نمی‌شود گفت که چون روانشناسان با بیماران زیادی ارتباط دارند قطعا خود نیز بیمار خواهند بود زیرا اگر روانشناسان بر سلامت روان خود کار کنند قطعاً این قضیه به این شکل نخواهد بود بنابراین روانشناسان نیز اگر مراقب سلامت روان خود نباشند ممکن است که در معرض بیماری‌های روانی قرار بگیرند.
من خودم روانشناسم
هر شخصی بهترین درمانگر خودش است اما به چه علت است که تعداد بسیار زیادی از افراد به کمک روانشناس نیاز دارند؟ بدون شک هر فردی می‌تواند به قله دماوند صعود کند اما شرط اصلی آن داشتن تجهیزات لازم و فردی است که به شما این راه را نشان دهد.
تمامی افراد برای حل مشکلات خود به روانشناس زبده احتیاج دارند و نیازمند این هستند که فردی بتواند وارد ذهن آنها شده، از این انبار متروکه تمام پرونده‌های بایگانی شده دردناک گذشته را بیرون آورده و به آنها رسیدگی کند. بسیاری از روانشناس ها با توجه به مطالعه‌ای که دارند با یک نگاه می‌تواند همه چیز رادرباره شما متوجه شوند.
روانشناسان حلال مشکلاتند
در روانشناسی روش‌های بسیار متفاوتی برای شناخت افراد وجود دارد بدون آنکه خودشان متوجه یک سری از حرکاتشان باشند. گرفتن آزمون‌های روانی، مصاحبه کردن با خود شخص و یا خویشاوندان و نزدیکان موجب میشود که همه چیز را درباره افراد متوجه شوند.
سخن پایانی
امیدوارم با خواندن مطالب فوق اگر باورهای غلط درباره روانشناسی داشتید امیدوارم که نگرش شما به این علم تغییر کرده باشد و اگر در بین خود افرادی را می‌شناسید که دارای همچین باورهایی هستند، آنها را آگاه کنید که مراجعه کردن به دکتر روانشناس در هنگامی که خود فرد نمی‌تواند از پس مشکلات بر بیاید مفید خواهد بود زیرا اگر اختلالی در فرد وجود داشته باشد که درمان نشود در آینده ممکن است زمینه ساز بسیاری از بیماری‌ها باشد. همچنین به شما مقاله 23 نشانه شناخت روانشناس بد (روانشاسی بی اثر) را پیشنهاد میکنم
بدون دیدگاه