روان درمانی چیست؟
روان درمانی یا گفتار درمانی راهی برای کمک به افرادی است که دارای طیف گسترده ای از بیماری های روانی و مشکلات عاطفی هستند. روان درمانی می تواند به حذف یا کنترل علائم آزاردهنده کمک کند تا فرد بتواند عملکرد بهتری داشته باشد و بهزیستی و بهبودی را افزایش دهد.
مشکلاتی که روان درمانی به آنها کمک می کند شامل مشکلات در کنار آمدن با زندگی روزمره است. تأثیر ضربه، بیماری یا از دست دادن پزشکی، مانند مرگ یک عزیز؛ و اختلالات روانی خاص، مانند افسردگی یا اضطراب. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد و برخی از انواع ممکن است با مشکلات یا مسائل خاصی بهتر عمل کنند. روان درمانی ممکن است همراه با دارو یا سایر روش های درمانی استفاده شود.
تماس با زندگی شیرین
جلسات درمانی
تعداد جلسات روان درمانی مورد نیاز و همچنین دفعات ملاقات با درمانگر خود به عواملی مانند:
بیماری یا موقعیت روانی خاص شما شدت علائم شما مدت زمانی است که علائم داشته اید یا با وضعیت خود دست و پنجه نرم می کنید. ممکن است فقط هفته ها طول بکشد تا به شما کمک کند تا با یک موقعیت کوتاه مدت کنار بیایید. یا اگر شما یک بیماری روانی طولانی مدت یا سایر نگرانی های طولانی مدت دارید، درمان ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد.
درمان ممکن است در یک محیط فردی، خانوادگی، زوجی یا گروهی انجام شود و می تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند. جلسات معمولاً یک بار در هفته و حدود 30 تا 50 ساعت برگزار می شود. هم بیمار و هم درمانگر باید به طور فعال در روان درمانی مشارکت داشته باشند. اعتماد و رابطه بین یک فرد و درمانگر او برای همکاری موثر و بهره مندی از روان درمانی ضروری است.
روان‌درمانی می‌تواند کوتاه‌مدت (چند جلسه)، پرداختن به مسائل فوری، یا بلندمدت (ماه‌ها یا سال‌ها)، پرداختن به مسائل طولانی‌مدت و پیچیده باشد. اهداف درمان و ترتیبات مربوط به دفعات و مدت زمان ملاقات به طور مشترک توسط بیمار و درمانگر برنامه ریزی می شود.
آنچه می توانید از اولین جلسه درمانی خود انتظار داشته باشید
در اولین جلسه روان درمانی، درمانگر معمولاً اطلاعاتی در مورد شما و نیازهای شما جمع آوری می کند. ممکن است از شما خواسته شود که فرم هایی را در مورد سلامت فیزیکی و عاطفی فعلی و گذشته خود پر کنید. ممکن است چند جلسه طول بکشد تا درمانگر شما شرایط و نگرانی های شما را به طور کامل درک کند و بهترین رویکرد یا مسیر عمل را تعیین کند.
اولین جلسه همچنین فرصتی برای شماست تا با درمانگر خود مصاحبه کنید تا ببینید آیا رویکرد و شخصیت او برای شما مفید است یا خیر. مطمئن شوید که متوجه شده اید چه نوع درمانی استفاده خواهد شد اهداف درمان شما طول هر جلسه چند جلسه درمانی ممکن است نیاز داشته باشید.
در هر زمان در طول قرار خود از پرسیدن سوال دریغ نکنید. اگر با اولین روان درمانی که می بینید احساس راحتی نمی کنید، شخص دیگری را امتحان کنید. داشتن تناسب خوب با درمانگر برای مؤثر بودن روان درمانی بسیار مهم است.
روان درمانی و دارو درمانی
روان درمانی اغلب در ترکیب با دارو برای درمان بیماری های روانی استفاده می شود. در برخی شرایط دارو ممکن است به وضوح مفید باشد و در برخی دیگر روان درمانی ممکن است بهترین گزینه باشد. برای بسیاری از افراد، درمان ترکیبی دارو و روان درمانی بهتر از هر دو به تنهایی است. بهبود شیوه زندگی سالم، مانند تغذیه خوب، ورزش منظم و خواب کافی، می تواند در حمایت از بهبودی و سلامت کلی مهم باشد.
آیا روان درمانی موثر است؟
تحقیقات نشان می دهد که اکثر افرادی که روان درمانی دریافت می کنند، تسکین علائم را تجربه می کنند و بهتر می توانند در زندگی خود عمل کنند. حدود 75 درصد از افرادی که وارد روان درمانی می شوند تا حدودی از آن سود می برند.
1- در روان درمانی نشان داده شده است که احساسات و رفتارها را بهبود می بخشد و با تغییرات مثبت در مغز و بدن مرتبط است. این مزایا همچنین شامل روزهای بیماری کمتر، ناتوانی کمتر، مشکلات پزشکی کمتر و افزایش رضایت شغلی است.
محققان با استفاده از تکنیک های تصویربرداری مغزی توانسته اند تغییراتی را در مغز پس از انجام روان درمانی مشاهده کنند. مطالعات متعدد تغییرات مغزی را در افراد مبتلا به بیماری روانی (از جمله افسردگی، اختلال هراس، PTSD و سایر شرایط) در نتیجه انجام روان درمانی شناسایی کرده است. در اغلب موارد تغییرات مغزی ناشی از روان درمانی مشابه تغییرات ناشی از دارو بود.
2- برای کمک به بهترین استفاده از روان درمانی، درمان را به عنوان یک تلاش مشترک در نظر بگیرید، باز و صادق باشید و از برنامه مورد توافق خود برای درمان پیروی کنید. هر تکالیفی را بین جلسات انجام دهید، مانند نوشتن در یک مجله یا تمرین آنچه در مورد آن صحبت کرده اید.
تماس با زندگی شیرین
انواع روان درمانی
روانپزشکان و سایر متخصصان سلامت روان از چندین نوع درمان استفاده می کنند. انتخاب نوع درمان بستگی به بیماری و شرایط خاص بیمار و ترجیحات او دارد. درمانگران ممکن است عناصری از رویکردهای مختلف را ترکیب کنند تا به بهترین شکل نیازهای فرد تحت درمان را برآورده کنند.
درمان شناختی رفتاری:
(CBT) به افراد کمک می‌کند تا الگوهای تفکر و رفتاری را که مضر یا بی‌اثر هستند شناسایی و تغییر دهند و افکار و رفتارهای عملکردی دقیق‌تری را جایگزین آنها کنند.
می تواند به فرد کمک کند تا روی مشکلات فعلی و نحوه حل آنها تمرکز کند. اغلب شامل تمرین مهارت های جدید در “دنیای واقعی” است.
CBT می تواند در درمان انواع اختلالات از جمله افسردگی، اضطراب، اختلالات مربوط به تروما و اختلالات خوردن مفید باشد. به عنوان مثال، CBT می تواند به فرد مبتلا به افسردگی کمک کند تا الگوهای فکری منفی یا رفتارهایی را که به افسردگی کمک می کند، بشناسد و تغییر دهد.
درمان بین فردی:
(IPT) یک شکل کوتاه مدت درمان است. این به بیماران کمک می کند تا مسائل زیربنایی بین فردی را که دردسرساز هستند، مانند غم و اندوه حل نشده، تغییر در نقش های اجتماعی یا کاری، درگیری با افراد مهم و مشکلات مربوط به دیگران، درک کنند. این می تواند به افراد کمک کند روش های سالم برای ابراز احساسات و راه های بهبود ارتباطات و نحوه ارتباط آنها با دیگران را بیاموزند. اغلب برای درمان افسردگی استفاده می شود.
رفتار درمانی دیالکتیکی:
رفتار درمانی دیالکتیکی نوع خاصی از CBT است که به تنظیم احساسات کمک می کند. این اغلب برای درمان افرادی با افکار مزمن خودکشی و افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، اختلالات خوردن و PTSD استفاده می شود. مهارت‌های جدیدی را آموزش می‌دهد تا به افراد کمک کند مسئولیت شخصی خود را برای تغییر رفتار ناسالم یا مخرب بر عهده بگیرند. این شامل درمان فردی و گروهی است.
روان درمانی مبتنی بر این ایده است که رفتار و بهزیستی روانی تحت تأثیر تجربیات دوران کودکی و افکار یا احساسات تکراری نامناسب است که ناخودآگاه (خارج از آگاهی فرد) هستند. یک فرد با درمانگر کار می کند تا خودآگاهی را بهبود بخشد و الگوهای قدیمی را تغییر دهد تا بتواند مسئولیت کامل زندگی خود را به عهده بگیرد.
به عقیده روانشناس دکتر شیرین ولی زاده روانکاوی شکل فشرده تری از درمان روان پویشی است. جلسات معمولاً سه بار یا بیشتر در هفته برگزار می شود. درمان حمایتی از راهنمایی و تشویق برای کمک به بیماران برای توسعه منابع خود استفاده می‌کند.
به ایجاد عزت نفس، کاهش اضطراب، تقویت مکانیسم های مقابله و بهبود عملکرد اجتماعی کمک می کند. روان درمانی حمایتی به بیماران کمک می کند تا با مسائل مربوط به شرایط سلامت روان خود مقابله کنند که به نوبه خود بر بقیه زندگی آنها تأثیر می گذارد.
درمان‌های اضافی که گاهی همراه با روان‌درمانی استفاده می‌شوند عبارتند از:
1-درمان به کمک حیوانات – کار با سگ، اسب یا سایر حیوانات برای ایجاد آرامش، کمک به برقراری ارتباط و کمک به مقابله با تروما
2-هنر درمانی خلاق – استفاده از هنر، رقص، نمایش، موسیقی و شعر درمانی
3-بازی درمانی – برای کمک به کودکان برای شناسایی و صحبت در مورد احساسات و عواطف خود
یافتن و انتخاب روان درمانگر
روان‌درمانی را می‌توان توسط تعدادی از متخصصان مختلف از جمله روانپزشکان، روان‌شناسان، مددکاران اجتماعی دارای مجوز، مشاوران حرفه‌ای دارای مجوز، درمانگران ازدواج و خانواده دارای مجوز، پرستاران روان‌پزشکی و سایر افراد دارای آموزش تخصصی روان‌درمانی ارائه کرد. روانپزشکان نیز در زمینه پزشکی آموزش دیده اند و قادر به تجویز دارو هستند.
قانون فدرال ایجاب می کند که در بیشتر موارد خدمات سلامت روان، از جمله روان درمانی، مانند سایر هزینه های مراقبت پزشکی، تحت پوشش بیمه درمانی قرار گیرد.
در طول روان درمانی
برای اکثر انواع روان درمانی، درمانگر شما را تشویق می کند تا در مورد افکار و احساسات خود و آنچه شما را آزار می دهد صحبت کنید. اگر برایتان سخت است که احساسات خود را باز کنید، نگران نباشید. درمانگر شما می تواند به شما کمک کند تا با گذشت زمان اعتماد به نفس و راحتی بیشتری کسب کنید.
از آنجایی که روان درمانی گاهی شامل بحث های عاطفی شدید می شود، ممکن است در طول جلسه گریه، ناراحتی یا حتی طغیان عصبانیت داشته باشید. برخی از افراد ممکن است پس از یک جلسه احساس خستگی فیزیکی کنند.
درمانگر شما آنجاست تا به شما کمک کند تا با چنین احساسات و عواطفی کنار بیایید. درمانگر شما ممکن است از شما بخواهد که “تکالیف” را انجام دهید – فعالیت ها یا تمرین هایی که بر اساس آنچه در طول جلسات درمانی منظم خود می آموزید، ساخته می شوند. با گذشت زمان، بحث در مورد نگرانی‌هایتان می‌تواند به بهبود خلق و خوی شما، تغییر طرز فکر و احساس شما در مورد خودتان و بهبود توانایی شما برای رویارویی با مشکلات کمک کند.
تماس با زندگی شیرین
محرمانه بودن
رازداری یک نیاز اساسی روان درمانی است. همچنین، اگرچه بیماران در احساسات و افکار شخصی مشترک هستند، اما تماس فیزیکی صمیمی با یک درمانگر هرگز مناسب، قابل قبول و مفید نیست.
ب
ه جز در شرایط نادر و خاص، گفتگو با درمانگر شما محرمانه است. با این حال، در صورت وجود تهدید فوری برای ایمنی (شما یا شخص دیگری) یا زمانی که طبق قانون ایالتی یا فدرال ملزم به گزارش نگرانی‌ها به مقامات باشد، یک درمانگر ممکن است محرمانگی را زیر پا بگذارد. درمانگر شما می تواند به سؤالات مربوط به رازداری پاسخ دهد.
سخن آخر:
روان درمانی ممکن است وضعیت شما را درمان نکند یا وضعیت ناخوشایند را از بین نبرد. اما می تواند به شما این قدرت را بدهد که به شیوه ای سالم کنار بیایید و احساس بهتری نسبت به خود و زندگی خود داشته باشید. اقداماتی را انجام دهید تا بیشترین بهره را از درمان خود ببرید و به موفقیت آن کمک کنید.
مطمئن شوید که با درمانگر خود احساس راحتی می کنید. اگر این کار را نمی کنید، به دنبال درمانگر دیگری باشید که با او احساس راحتی بیشتری داشته باشید. درمان زمانی موثرتر است که شما یک شرکت کننده فعال باشید و در تصمیم گیری سهیم باشید.
اطمینان حاصل کنید که شما و درمانگرتان در مورد مسائل اصلی و نحوه برخورد با آنها توافق دارید. با هم می توانید اهداف تعیین کنید و پیشرفت را در طول زمان اندازه گیری کنید. باز و صادق باشید. موفقیت به تمایل به اشتراک گذاری افکار، احساسات و تجربیات خود و در نظر گرفتن بینش ها، ایده ها و روش های جدید برای انجام کارها بستگی دارد.
اگر به دلیل احساسات دردناک، خجالت یا ترس از واکنش درمانگرتان تمایلی به صحبت در مورد مسائل خاصی ندارید، به درمانگر خود اطلاع دهید. به برنامه درمانی خود پایبند باشید. اگر احساس ناراحتی می کنید یا انگیزه ندارید، ممکن است وسوسه انگیز باشد که از جلسات روان درمانی صرف نظر کنید. انجام این کار می تواند پیشرفت شما را مختل کند. سعی کنید در تمام جلسات شرکت کنید و در مورد آنچه می خواهید بحث کنید کمی فکر کنید.
موسسه روانشناسی خانه شیرین آماده کمک به شما عزیزان در کلیه زمینه های خدمات روانشناسی می باشد با ما تماس بگیرید.
بدون دیدگاه