یکی از چالشهای اساسی در زندگی خانواده، روش برقراری و تعامل با جوانان و نوجوانان است. مشکل اول و اساسی این است که بسیاری از والدین فکر میکنند برقراری ارتباط دوستانه با فرزندانشان مشکل است. اما واقعیت این است که با صبر و توجه به حرفهای فرزندانشان، بسیاری از مسائل و گرههای پیچیده حل میشود. وقتی جوانان احساس امنیت داشته باشند، میتوانند بدون ترس سخنانشان را با والدین به اشتراک بگذارند. این ارتباط متقابل باعث میشود که جوانان اعتماد به نفس بیشتری به خود پیدا کنند و به والدینشان به عنوان مشاوران و محافظان اعتماد کنند. این اولین گام مهم برای ایجاد رابطه سالم است.
یک مثال روشن این است که چرا با یک دوست بهتر و راحتتر ارتباط میگیریم اما با والدین یا حتی خواهر و برادرمان نه؟ زیرا دوست فقط گوش میدهد و ممکن است با ما همدردی کند یا حتی راه حلی برای مشکلاتمان پیشنهاد دهد، بدون اینکه ما را سرزنش کند. اما والدین به دلیل نگرانی از رفتارهای فرزندان ممکن است به جای حمایت، با حرفهای تحریکآمیز و سختگیرانه وارد شوند که این امر فاصلهها را بیشتر میکند. بنابراین جوانان ممکن است برای جلوگیری از مواجهه با این نوع واکنشها ترجیح دهند با دوستان خود حرف هایشان را به اشتراک بگذارند و از نگرانیها و انتظارات والدین فرار کنند که این امر باعث رخ دادن مشکلات بیشتری میشود.
راهکارهای عملی برای ارتقای ارتباط و دوستی عمیق با فرزندان:
- به آرامی و با صبر، به حرفهای فرزندان خود گوش کنید، بدون اینکه خود را در نقش والد ببینید. به جای اینکه احساس کنید باید دستور بدهید، به عنوان یک دوست همسن با آنها برخورد کنید و راهنماییهای لازم را ارائه دهید.
- فرزندانتان را همانطور که هستند بپذیرید، بدون اینکه آنها را با دیگران مقایسه کنید. این کار به آنها اعتماد به نفس بیشتری میدهد.
- عشق و احساسات خود را با اظهارات شیرین نشان دهید. با جملاتی مثل “عزیزم، تو برای من مهمی” احساساتتان را به آنها ابراز کنید.
- با استفاده از زبان و روشهایی مناسب با جوانان با احترام و تشویق، امنیت روانی و انگیزه مثبت در آنها ایجاد کنید.
- به اشتراک گذاری خاطرات و تجارب گذشتهتان با فرزندانتان، رشد معنوی و ارتباط را تقویت میکند.
- اشتباهات آنها را با بزرگواری و بدون پردهدری بررسی کنید و آنها را به جرأت و با احترام بهبود دهید.
- با نام فرزندتان به احترام و بدون استفاده از کلام دستوری برخورد کنید، به ویژه در حضور دیگران.
- هدایای کوچک را برای فرزندانتان به بهانه مناسبتهای مختلف بدهید، اما به نحوی باشد که آنها پرتوقع نشوند و از شما جایزه برای هر کار کوچکی انتظار نداشته باشند.
- با اعطای وظایف و مسئولیتها در خانواده، حس مسئولیت و اعتماد به نفس را در فرزندانتان تقویت کنید.
- از حساسیت و شناخت بالا نسبت به دوستان فرزندانتان برخوردار باشید. فرزندان به دنبال پذیرش شما در گروه همسالان خود هستند، بنابراین این مهارت در تربیت آنها بسیار مهم است. با دوستی با فرزندانتان مطمئنا میتوانید به دوستان آنها نیز نزدیک شوید.
- به فرزندانتان توضیح دهید که جایگاه آنها در خانواده چقدر ارزشمند است و آنها باید در حفظ و رشد شخصیت خود کوشا باشند.
- توقعات و انتظارات خود را با دقت و با محبت به آنها توضیح دهید و در حد توانشان از آنها انتظار داشته باشید.
- در زمان انتقاد، ابتدا از چند خوبی او تعریف کنید و سپس به عمل ناپسند او اشاره کنید به جای اینکه شخصیت او را زیر سوال ببرید.
- در مواقع دشوار کنارشان باشید و با احساس همدردی به آنها بفهمانید که برخی از کارها وظیفه آنها بوده و نباید عادت کنند.
- فرزندانتان را با سختیها و محرومیتها آشنا کنید تا دارای روحیه قویتری شوند.
با دقت این راهکارها را بپذیرید و عمل کنید. اطمینان داشته باشید که گاهی صمیمیت و مهربانی به موقع میتواند مشکلات را به فرصتهایی برای رشد تبدیل کند و دردسرهای آیندهی فرزندان شما را کمتر خواهد کرد.
سخن پایانی
در اختتامیه این مباحث، میتوان به مسیری که پیش روی والدین در ارتباط با فرزندانشان قرار دارد اشاره کرد. این مسیر با ارائه راهکارهای عملی و تأکید بر اهمیت ارتباط صمیمانه و پذیرش فرزندان با شخصیت و تواناییهایشان، بر آن است تا یک ارتباط سالم و پایدار را با فرزندان خود برقرار کنند. این ارتباط بر پایه محبت، احترام متقابل، شناخت دقیق از نیازها و تواناییهای فرزندان و اعطای فرصتهای لازم برای رشد و توسعه آنها باید ساخته شود. همچنین نکات مهمی مانند ارائه توجیه مناسب برای توقعات و انتظارات، بهبود روشهای ارتباطی، و تشویق و حمایت در مواقع دشوار باید در نظر گرفته شود. به این ترتیب والدین میتوانند بهترین فرصت را برای رشد و توسعه فرزندان خود فراهم کنند و از آیندهی سالم آنها اطمینان حاصل کنند.در نهایت برای بهبود ارتباط خود با فرزندانتان در صورت بروز مسائل جدی، میتوانید به روانشناس ماهر مراجعه نمایید تا به شیوه ای اصولی مسائل به وجود آمده را حل و فصل نمایید!
مقالات پیشنهادی :
۲۰ ویژگی یک روانشناس خوب که باید بدانید
بهترین ویژگی های والدین خوب / با ارائه راهکار هایی توسط روانشناس!
من اختلاف سنی زیادی با فرزندم دارم و این مساله برام سخت تره
این که بچه ها رو مقایسه نکنیم خوب گفتی ما رو از بچگی با این و اون مقایسه میکردن الان همون نسل بزرگ شده و خیلی کمتر این کارو با بچه هاش میکنه