اصول و روش های کاربردی در فرزند پروری
مصاحبه پیش رو مصاحبه با دکتر شیرین ولی زاده روانشناس تربیتی و موسس مرکز روانشناسی خانه شیرین در مورد اصول و روش های کاربردی در فرزند پروری می باشد.
۱- موثر ترین سرمشق ها برای فرزنداتمان چه کسانی هستند؟
والدین اولین و بهترین الگوی فرزندان خود هستند. گفتار آنان طبق اصول آموزشی مدرن به صورت چهره به چهره و به طور مستمر پیام های خوب و بد را به فرزندان انتقال می‌دهند.
پرورش خوب فرزندان شاخص مهمی از توانمندی‌های والدین است و شاید به همین دلیل است که مردم،خوب و بد رفتار افراد را با دعا یا نفرین به پدر و مادرشان یاد می نمایند.
کودکان پیوسته به والدین نگاه می‌کنند و از خوبی ها و بدی های رفتار والدین سرمشق می گیرند. کوشش کنیم تا مدل خوب و موفقی باشیم. برای اطمینان به آبنده فرزندانمان تمام هم خود را به پرورش ذهنی و تکامل روانی آنان معطوف کنیم.
تماس با زندگی شیرین
۲- رفتارهای نسنجیده والدین چه تاثیری بر روی کودکان مان دارد؟
آثار منفی رفتارهای نسنجیده والدین و بحث و جدل های فامیلی،کودکان را مستعد ابتلا اختلال رفتاری،عدم اطاعت از قوانین و عدم انطباق با هنجارهای جاری جامعه می نماید.
ما باید تلاش کنیم ما باید تلاش کنیم با کودکانمان ارتباط صمیمی داشته باشیم،به هر بهانه کوچکی مهر و محبت خودمان را با آنها ابراز نموده،نکات مثبت رفتاری آنان را درک و قدرشناسی کنیم.
انتقاد را به حداقل برسانیم. جنبه های مثبت خانواده و رموز موفقیت افراد فامیل را بازگو نماییم و هرگاه که فرزندان رفتارهای خوبی بروز دادن توجه خود را به آنها نشان دهیم.
۳- مشکل کودکان از اینکه از والدینشان جدا می شوند چیست؟
کودکان پیش دبستانی ممکن است از این موضوع بترسند که اگر اجازه بدهند پدر و مادرشان جلوی چشم آنها دور شوند اتفاق بدی برا یشان می افتد. گاهی نگران هستند که نکند والدینشان دیگر برنگردند و یا نگران امنیت آنان باشند.
ترس ها در زمان هایی که خانواده ها خود در فشار هستند،مانند اسباب کشی و جابجایی منزل،بیماری اعضای خانواده ایا مشکل در روابط پدر مادر،بیشتر پیش می آید.
والدین ممکن است از گذاشتن فرزندانشان نزد سایر مراقبین احساس گناه کرده یا نگرانی داشته باشند ولی این کار هم درست نیست که پدر و مادر تنها به دلیل واکنش هایی که کودکان در مورد ماندن پیش دیگران نشان می دهند تسلیم شود و هیچ وقت به آنها بیرون نرود.
اگر فرصت به کودکان برای آموختن چگونگی جدا شدن از والدین محدود باشد به احتمال زیاد رفتارهای وابسته شان ادامه پیدا می کند.
۴- چگونه می توان از مشکل جدایی کودکان از والدینشان پیشگیری به عمل آورد؟
پیش از شروع دوره مهدکودک، پیش‌دبستانی و کودکستان در مورد آن با کودک صحبت کنید. از مکان مورد نظر به همراه کودک بازدید به عمل آورید تا او در آینده آنجا احساس راحتی کند. نزدیک کودک بمانید و اجازه دهید سایر کودکان را تماشا کند.
او را مجبور نکنید در فعالیت‌ها شرکت کند. اگر امکان دارد ، چندین بار از آن محل بازدید کنید و مدت ماندن را کمی طولانی تر نمایید. پیش از این که کودکان را نزد دوستان یا بستگان بگذارید با آنها در موقعیت های متعدد ملاقات داشته باشید.
این روش به کودک فرصت می‌دهد تا دیگران را بشناسد و آنجا احساس راحتی کند. اگه قرار است کودکان شما به گروه از همسالان بپیوندد،از کودک دیگری از همان گروه دعوت کنید که در صورت امکان،به منزل شما بیاید.
تماس با زندگی شیرین
۵- چرا برخی کودکان نامرتب و شلخته هستند؟
پیش از این که کودکان به سن پیش دبستانی برسند برای اینکه مرتب باشند به کمک زیادی نیاز دارد اما در سن ۳-۴ سالگی، بیشتر آنان شخصا میتوانند نظم و ترتیب را تا حدودی رعایت کنند. پخش و پلا کردن اسباب بازی ها و اشیا در دور تا دور اتاق معمولاً قسمتی از بازی کودکان محسوب می شود و هنگام بازی،پدیده قابل انتظار است.
مرتب کردن وسایل و اتاق برای پیش دبستانی ها ممکن است کاری مشکل و یا خسته کننده باشد. در ضمن،کودکان بدانند همیشه کسی هست که به جای آنان همه چیز را مرتب می کند،هیچ وقت یاد نمی گیرند وسایل شان را مرتب کنند.
از طرف دیگر کودکان با مشاهده رفتار دیگران،ممکن است همان رفتار را آموزش ببینند. وقتی سایر اعضای خانواده شلخته باشند،احتمال دارد که کودکان هم نامنظم و نامرتب بار بیایند.
۶- چرا کودکان نافرمانی می کنند؟
برخی کودکان عمدا و آگاهانه کاری را که با آنها گفته می شود «انجام نده »انجام می دهند فقط برای اینکه ببینند بعد از چه می شود. وقتی والدین می گویند «نکن!» این فرمان ممکن است از نظر کودک نوعی به مبارزه طلبیدن باشد و کودک دوباره همان کار را چه بسا با یک پوزخند انجام دهد.
گاهی اوقات این موقعیت ممکن است برای کودک یک بازی و نظر بیاید و کودک آن رفتار را مکرر انجام دهد تا جلب توجه کند. حتی اگر او را سرزنش کنند و یا کتک بزنند.
نافرمانی کودک اگر سبب شود که او به خواسته‌هایش برسد،به دفعات بیشتر اتفاق می افتد. والدین ممکن است ناخواسته با توجه بیش از حد به کودکانی که از انجام دستورات سر باز می زنند این رفتار او را پاداش دهند.
توجه نشان دادن می تواند به اشکال مختلفی نظیر استدلال کردند،بحث کردن،مشاجره کردن،نق زدن یا تکرار کردن یک کلمه باشد. جمله« دست نزن» را بارها و بارها تکرار کنند.
مقالات پیشنهادی :
بدون دیدگاه