اختلالات شخصیتی چه هستند؟+معرفی کامل

گروهی از اختلالات مربوط به سلامتی روان، که بر نحوه احساسات و تفکر و رفتارهای فرد، تاثیر می گذارند را اختلالات شخصیتی، می گویند.

اختلالات شخصیتی، تاثیر قابل توجهی در ارتباطات افراد،شغل آن ها، مدرسه و نحوه درک فرد از خود و نحوه مقابله کردن با استرس و اضطراب، دارد.

اختلالات شخصیتی، اغلب از ابتدای بزرگسالی شروع شده و ممکن هم است تا اواخر زندگی فرد، ادامه داشته باشند.

اختلال شخصیت، انواع مختلفی دارد که عبارت اند، از

 

• اختلال شخصیتی پارانوئید
• اختلال شخصیتی اسکیزوئد
• اختلال شخصیتی اسکیزوتایپال
• اختلال شخصیتی مرزی

 

• اختلال شخصیتی نمایشی
• اختلال شخصیتی خودشیفتگی
• اختلال شخصیتی ضداجتماعی
• اختلال شخصیتی وابسته
• اختلال شخصیتی اجتنابی

 

که در ادامه به توضیح و تفسیر هر یک از آن ها می پردازیم.

انواع اختلالات شخصیتی

 

اختلال شخصیتی اسکیزوئید: افرادی که به این نوع اختلال مبتلا هستند، از تعامل کردن با دیگران و برقراری ارتباط با آن ها، دوری میکنند.

این افراد، ممکن است حس کنند که احساس طرف مقابل را درک نمیکنند و یا حس کنند با کسی ارتباط برقرار نمیکنند.

افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، اغلب ترجیح می دهند به تنهایی وقتشان را بگذرانند، از شرکت کردن در فعالیت های اجتماعی و تماس چشمی با

 

دیگران، دوری میکنند و گاهی در بیان احساساتشان، دچار مشکل هستند.

اختلال شخصیتی اسکیزوتایپال:افرادی که به اختلال اسکیزوتایپال مبتلا هستند،احساس میکنند که دارای توانایی های ماوراء طبیعی هستند،و اغلب، دارای رفتار و افکار عجیبی هستند.

این افراد ممکن است از خود، رفتارهای عجیب و غیرطبیعی نشان دهند، افکار و عتقادات غیرعادی داشته باشند، فکر کنند می توانند ذهن دیگران را بخوانند، درباره موضوعات غیرطبیعی و غیرعادی صحبت کنند.

 

اختلال شخصیتی وابسته:افرادی که به اختلال شخصیتی وابسته مبتلا هستند، به افراددیگر برای حمایت های عاطفی و عملی، وابستگی دارند.

آن ها ممکن است احساس ناامنی و بی کفایت بودن، کنند.

فردی که به اختلال شخصیت وابسته مبتلاست،به افراد دیگر به شدت وابسته است، بدون دیگران احساس ناامنی می کند، این افراد، گاهی ممکن است  در پذیرش مسئولیت های خودشان، دچار مشکل باشند.

 

اختلال شخصیتی ضد اجتماعی: افراد مبتلا به این اختلال، به حقوق دیگران بی توجهی میکنند و اغلب، رفتارهای تکانشی دارند.

این افراد ممکن است بدون توجه به عواقب کاری، قوانین را زیر پا گذاشته و رفتارهای خطرناک و خشونت آمیزی داشته باشند که دیگران را نیز،  مورد خطر قرار می دهد.

 

اختلال شخصیتی مرزی: افرادی که به اختلال شخصیتی مرزی مبتلا هستند، افرادی مضطرب و ناپایدار هستند، مثلاً ممکن است در لحظه ای احساس شادی و لحظه ای احساس غم و اندوه کنند، آن ها اغلب، دارای احساسات شدیدی مثل خشم، ترس و یا غم هستند.ممکن است به سرعت و در لحظه ای، به نفر بعدی جذب شوند و ممکن است روابط ناپایدار و پرتنشی، داشته باشند.

 

اختلال شخصیتی نمایشی:افرادی که به اختلال شخصیتی نمایشی مبتلا هستند،جلب توجه دیگران و

 

تحسین دیگران را می خواهند، ممکن است رفتارهای تحریف کننده و اغراق آمیز، داشته باشند، مثلاً: لباس هایی برای جلب توجه بپوشند، داستان های اغراق آمیز بگویند، رفتارهای خطرناک و بی مسئولیت، انجام بدهند.

 

اختلال شخصیتی خودشیفته:افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، بسیار از خودشان تعریف میکنند و حس برتری دارند،گاهی ممکن است بی احساس باشند و خودمحوری داشته باشند، آن ها،  درباره موفقیت های خود به طور مداوم صحبت می کنند و گاهی رفتارهای خودخواهانه و بی تفاوت دارند.

اختلال شخصیتی پارانوئید: افرادی که به این نوع اختلال شخصیتی مبتلا هستند، نسبت به دیگر افراد، بدبین و یا مشکوک هستند و تصور می کنند دیگران، قصد آسیب رساندن به آن ها را دارند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیتی پارانوئید،اغلب، به راحتی از دیگران عصبانی می شوند، ممکن است برای پیدا کردن نشانه هایی از تهدید، از نزدیک به دیگران نگاه کنند، آن ها در جمع، تصور میکنند که بقیه افراد، درباره آن ها صحبت می کنند.

علامت ها و نشانه های پارانوئید

 

• تمایل داشتن به حفظ کردن اسرار
• حفظ کردن روابط عاطفی با دیگر افراد
• تمایل نداشتن به برقراری روابط نزدیک با افراد دیگر
• برداشت و تفسیر غلط و نادرست از رفتارهای دیگران
• حس تهدید از رفتار های دیگران

 

علت های اختلالات شخصیتی

 

این علت ها،به طور واضح معلوم نیستند، ولی عوامل

روانی، اجتماعی، زیستی، در شکل گیری آن نقش دارند.

عوامل زیستی:مانند عامل ژنتیک، مشکلات هورمونی، ساختار مغزی.

عوامل روانی:مانند تجربه از گذشته مثل تجربیات دوران کودکی، الگوهای فکری و نوع های دلبستگی، باشد.

 

درمان اختلالات شخصیتی

 

این اختلالات معمولاً با تغییر سبک زندگی،دارو درمانی و روان درمانی،  درمان می شوند.

روان درمانی، به افراد کمک میکند که الگوهای رفتاری و فکری خود را، تغییر دهند.

دارودرمانی، به کاهش یافتن علائم اختلالات شخصیتی، کمک می کند.

اختلال دو شخصیتی

 

به اختلال دو شخصیتی،  اختلال تجزیه هویت هم گفته می شود.

اختلال دو شخصیتی، یک نوع اختلال روانی است که با وجود دو یا چند شخصیت متفاوت و هویت های جدا، در یک فرد مشخص می شود.

 

علائم اختلال دو شخصیتی

 

• احساس جداشدن از بدن
• احساس جدا شدن از واقعیت
• تغییر در رفتار ها و خاطرات
• احساس وجود دو یا چند شخصیت در فرد
• تجربه کردن صداها یا تصاویری که تصور می شود، توسط شخصیت دیگر به وجود آمده است.

 

 

این اختلال، اغلب در ابتدای بزرگسالی شروع شده و همچنین، ممکن است در هر دوره سنی رخ بدهد.

اختلال دو شخصیتی، معمولاً با بقیه اختلالات روانی،

 

مثل:اختلال اضطراب فراگیر، اختلال استرس پس از سانحه، اختلال شخصیت مرزی، همراه است.

 

 

برخی علت ها و دلایل اختلالات دو شخصیتی

 

• تروما یا سوءاستفاده های مختلف، در دوران کودکی
• اختلال ژنتیکی
• تفاوت های ساختاری در مغز
• این نوع از اختلال با روان درمانی یا دارو درمانی می تواند بهبود یابد.

 

علت های اختلال شخصیت مرزی

 

• افسردگی یا اضطراب و استرس های دوران کودکی
• از دست دادن والدین و یا طلاق والدین، در دوران کودکی
• سوءاستفاده جسمی و جنسی یا عاطفی، در دوران کودکی

 

علائم اختلال شخصیت مرزی

 

• ترس از طرد شدن و رها شدن
• روابط ناپایدار
• روابط پرتنش
• احساس پوچ بودن
• احساس بی هویتی
• تغییرات سریع خُلقی
• رفتارهای خطرناک تکانشی
• افکار یا اقدام خودکشی

داروهایی که برای بهبود اختلال

 

داروهای ضد اضطراب : داروهایی که باعث کاهش یافتن اضطراب می شوند.

داروهای ضد روانپریشی: داروهایی که باعث کاهش یافتن مشکلات خلقی و واکنش های تکانشی می شوند.

داروهای ضد افسردگی: این داروها باعث کاهش یافتن علائم و نشانه های اضطراب و افسردگی میشوند.

 

روان درمانی مناسب، برای اختلالات شخصیت مرزی

 

درمان رفتاری دیالکتیک:این روش درمان کردن،باعث بهبود یافتن روابط، تنظیم کردن هیجانات،اموزش ها و یادگیری مهارت های مربوط به مقابله کردن، می شود.

درمان رفتاری شناختی:این روش درمانی،باعث شناسایی شدن رفتار ها و فکرهای غیرمفید و غلط می شود.

درمان روان پویشی: این روش از درمان، به بررسی تجربه های دوران کودکی می پردازد و بر نحوه تاثیر تجربه های دوران کودکی بر الگوهای اخلاقی فعلی افراد، توجه و تمرکز دارد.

کلام آخر

 

تغییر دادن شیوه زندگی، مثل ورزش کردن، رژیم و سبک غذایی سالم، خواب منظم و کافی داشتن، می تواند به افزایش کیفیت زندگی شما و بهبود سبک زندگی شما کمک کند.

 

اگر فکر می کنید شما یا هر یک از عزیزانتان ممکن است به اختلال شخصیتی مبتلا باشید،مهم است که به دنبال درمان کردن آن باشید.

درمان کردن اختلالات روانی، می تواند به شما کمک کند تا علائم بیماری شما، بهبود و یا کاهش پیدا کند و زندگی سالمی داشته باشید.

مقالات پیشنهادی :

هرآنچه که درباره اختلالات روانی کودکان باید بدانید!

0 تا 100 اختلال پانیک(علائم+عوامل ایجاد+انواع+عوارض و درمان)

اختلالات اضطرابی و راه های درمان آن

اختلال دو قطبی،علائم و راه های درمان آن

رفتاردرمانی اختلال خوردن و علائم آن

هر آنچه باید درباره اختلال اسکیزوفرنی بدانیم